Iskwater at Palaboy

Illegal settlers, squatters, o mas kilala sa salitang iskwater. Street children, homeless, o mas kilala sa salitang palaboy.

Through this blog post, I ought to share my personal thoughts regarding the squatters and homeless here in Metro Manila. I won't be discussing about numbers and statistics because it's quite risky to do the math that might lead to false information (this is still a public blog after all) but we are already talking about millions and an insane 2.something (not sure) population growth and unbelievable poverty rate.

I was never born as an iskwater, I acknowledge that, so I am not exactly the expert when it comes to describing the iskwater experience. However, information is all around us which makes ignorance an extremely irrelevant factor. Lumabas ka nga lang sa kalsada at bubuksan mo lang ang mga mata mo, malalaman mo na.

Initially, iskwater ka if you don't have a shelter that you could call your own, legally. Iskwater ka if you can barely feed oneself every single day. Iskwater ka kung nakatira ka sa masikip, mabaho, at maruming lugar. Iskwater ka kung nakatira ka sa ilalim ng tulay o sa isang bahagi ng malawak na gutter.

Palaboy ka kung natutulog ka lang sa kung saan-saan, kung saan abutan. Palaboy ka kung buong araw kang namamalimos. Palaboy ka kapag isang metro nalang taong grasa kana.

Wala gaanong pinagkaiba ang mga iskwater at palaboy. Kadalasan they are partly both. Oo, ang usual na tono tungkol sa kanila eh kawawa naman sila, kailangan nila ng tulong, responsibilidad sila ng gobyerno. But please allow me to sing a different tune instead. These are my personal thoughts, I am not forcing these to you. If you disagree and start to get pissed off, not my problem. Don't read my blog then.

So here it goes..

Yang mga bahagi na yan ng siyudad ang tinatawag kong pabrika ng mga bata. Bakit? Ang sisipag gumawa ng bata. Isipin mo sa liit ng espasyo kung saan sila namumuhay, nakukuha pa nilang gumawa ng sandamukal na bata. Lalo na yung mga nakatira sa kariton, o naglalatag lang ng mga karton sa tabi-tabi. Shet, paano sila nakakabuo ng bata paulit-ulit? Ang gagaling, mapapaisip ka saan sila nagsesex, kelan sila nagsesex, paano sila nagsesex. Sex dito, sex dyan, sex doon. Wala silang bahay diba? Wala silang sapat na privacy para gumawa nang gumawa ng bata. Mga ninja ba sila?

Sorry kung nababastusan ka sa pinagsasasabi ko pero this is the reality. Hindi naman yan magic na sumulpot nalang yung mga street children. Wala kasi silang magawa? Kaya past time nalang nilang gumawa ng bata? Siguro naman kahit hindi sila naturuan ng family planning, ramdam naman siguro nila ang hirap ng buhay sa tuwing nadadagdagan ang palamunin nila sa pamilya. Hindi mapigilan? Malaking parte ng human needs? Bulsyet.

Hindi ko na nga ieelaborate pa yung RH Bill at yung banat sa simbahan noon na "humayo kayo at magparami." Another long discussion pa yon.

Makikita mo ang mga kalalakihan nagsusugal at nag-iinom sa tanghaling tapat. Yung iba holdaper, snatcher, mandurukot, nagtutulak ng droga, kahit ang lalaki ng mga katawan. Ayaw magsikap kasi cool maging batugan at siga sa balwarte nila. Ang mga dalaga naka-pekpek shorts rumarampa. Nakita lang ang mga binatilyong magaling magbasketball o mag-creep walk, ibubuka na kaagad ang legs. Rambulan ng mga gangster sa gabi. Ang mga chikiting patrol walang salawal naglalaro sa putikan o kaya nagsswimming sa kanal. Sasakay sa mga jeep at hindi ka titigilan hanggat hindi mo inaabutan ng barya. Pang-rugby pa minsan yan. Nasaan ba mga magulang ng mga yan? Ayun, andun, gumagawa ng bagong kapatid nila!

Hindi ko nilalahat. Marami tayong makikitang naglalako ng mga paninda, nagbebenta ng candy at mani sa mga bus, basahan, sampaguita, mineral water, at kung anu-ano pa. May mga kargador, basurero, taga-walis ng kalsada, at kung anu-ano pa. Pero kung yung pursyento ba ng mga nagsusumikap ng marangal eh sapat to balance everything out, isusulat ko pa kaya 'tong blog post na'to?

Ngayon masasabi ba nating cute yung mga protesta nila? Masasabi ba nating reasonable talaga na biktimang-biktima ang peg nila sa tuwing babawiin lang naman ng tunay na may-ari ang lupa niya matapos magbigay ng sapat na palugit upang lisanin nila ang lugar na hindi nila pagmamay-ari? Cute parin ba na sinisisi nila lahat sa gobyerno? Cute ba na sinisisi ang paghihirap ng mamamayang Pilipino sa kasal ng DongYan? Cute ba? Ha?

We are obviously pacifying them. Ako nga, ikaw nga, mga magulang mo nga, todo kayod makabili lang ng sariling house & lot, o may maipambayad lang sa monthly rent, o makapag-rent to own ng sariling condo unit. Tapos sila CHOOSY pa sa libreng pabahay? Ayaw daw nilang tumira sa mga pabahay sapagkat malayo raw sa siyudad. Malayo sa mga libangan at workplace ng iba. Kaya dun parin sila babalik sa squatters area pagkatapos nilang baklasin yung mga bintana, copper wiring, at mga tubo galing sa mga pabahay para ibenta sa junk shop.

Oo, gago talaga ang gobyerno natin pero sa ginagawa nila may karapatan ba talaga silang magreklamo nalang parati? Ang dami nilang time sumatsat laban sa iba't ibang pulitiko na pinaasa sila kamo. Eh yun nga ang problema, puro sila asa, hintay nang hintay sa libreng grasya. WALANG KILOS, WALANG GAWA. Gusto lahat isusubo nalang sa kanila. KATAMARAN.

Please do not think that all I want is to point out their wrongdoings. I am not the oldest person in this generation but I do believe that their ridiculous lifestyle has already become a cycle. Their way of thinking has already been passed down to several generations; their population is growing rapidly and they continue to live within the same culture.

The gist is that it all comes down to DISCIPLINE. I am not saying that improving one's lifestyle is easy. I myself is having a hard time, my life is way far from perfect, I am perfectly imperfect too. But, maybe if one day, they start using and maximizing the capabilities of their brains. They eventually start acting more like humans than animals when it comes to reproduction. They open their hearts and minds to the importance of education and career. They gradually switch from illegal settling to renting a small place. They start acting upon instead of complaining. Maybe, just maybe, the Metro becomes a better place for them to live in. Maybe it won't be so bad after all.

And so I thought, what if we switch places with them? Are we gonna do the same shit? Maybe yes, maybe no. Ask yourself. But as for me, I am definitely gonna do everything to get the hell out of that shithole. If making my own rags to riches story is what it takes to escape the iskwater/palaboy life, I shall make it happen.

Hindi masamang ipanganak na mahirap, pero masamang mamatay na mahirap.

W